mandhaaram kaatine pranayichatho

 

ഇന്ത ഇരവിലെ നാൻ
പടുക്കും പൊതു മടിയിൽ സായും നീയെടി
അന്ത നിനൈപ്പിൽ നീ മായും പൊതു
തൂങ്കാ മുടിയിലായി യേനാടി

മഞ്ഞു മൂടും മന്ദാരം
തെന്നൽ മൂളും കിന്നാരം
ചാഞ്ചാടും മൗനരാഗം
മെല്ലെ മെല്ലെ തൊട്ടുണർത്തും
ആ സുഗന്ധം തെന്നലിൻ നിശ്വാസമാകും
ആർദ്ര നിമിഷം

മന്താരം കാറ്റിനെ പ്രണയിച്ചതോ കാറ്റേ നീ പൂവിനെ പ്രണയിച്ചതോ

മഴ പെയ്ത നേരം
മലർ പൂത്ത നേരം
മധുവായ് നിറഞ്ഞൊരു സ്നേഹ സംഗീതം

ഈ നിലാവിൽ നിന്റെ ചന്തം
നോക്കി നിന്നൊരു ചന്ദ്രനും
എൻ കിനാവിന്റെ മഞ്ഞളിൽ
വെൺപ്രാവുപോൽ കുറുകുന്നുവോ

മന്താരം കാറ്റിനെ പ്രണയിച്ചതോ കാറ്റേ നീ പൂവിനെ പ്രണയിച്ചതോ